Influencer foodbloggg!

Zoals in het vorige blog al verteld werd, zijn wij rijkelijk verwend met heerlijke gerechten tijdens ons verblijf in Hukumeizi. Elke dag werd om 8:30 ontbijt geserveerd, om 13:30 lunch en om 19:30 het avondeten. De opmaak bestond uit een hoofdgerecht, een bijgerecht om te delen, een sapje en soms ook een toetje. Er werd gegeten in een huiselijke sfeer; je zat met iedereen aan een grote eettafel en er was een open keuken. Al het eten werd gemaakt met lokale producten, wat zij zelf verbouwen of wat de buren verbouwen. Het was gefocust op biologisch, gezond, lekker en voedzaam eten, wat goed was voor je 'gut health'. Omdat wij het zo bijzonder lekker vonden hebben wij besloten om er een apart blog over te schrijven, zodat elk gerecht in het zonnetje gezet wordt! 

Op de eerste dag kwamen wij na een heftige motorrit door de jungle rond 1 uur aan bij Hukumeizi. Goede timing! Want zo konden we nog lekker mee lunchen.

Na de motorrit en de hele reis hadden we inmiddels wel wat honger. Dat kwam goed uit want er werd wat heerlijks bereid in de keuken. Voor de lunch hadden we geroosterd bruin brood, met een 'beetroot paste' (rode bieten spread), perfect gerijpte avocado en verse kaas. Daarbij hadden we bananenchips die je kon dippen in een soort gerookte humus. Mega lekkerr!!! Als bijgerecht hadden we caprese met verse mozzarella en balsamico. Daarbij kregen we nog een een scherp gember sapje met limoen. En als toetje kregen we een hibiscus ijsje. Vanaf dit moment wisten we zeker dat we de perfecte plek uitgekozen hadden! En dat natuurlijk los van de prachtige omringende natuur.

Rond 19:30 werd het avondeten op tafel gezet. Als hoofdgerecht kregen we zelfgebakken wraps/fajita met tzatziki, paprika, sla, augurk, falafel en jalapeño's. Daarbij kregen we gebakken aardappeltjes. Als bijgerecht kregen we gebakken/geroosterde aubergine met een soort crème fraîche en diverse groenten eroverheen. Hierbij kregen we ook nog een blackberry sapje. Er werd ook nog hotsauce op tafel gezet want dat 'maakt alles beter', tot op zekere hoogte was dit waar, maar in grotere hoeveelheden stond je hele mond in de fik.

Als toetje kregen we de beste uitvinding van deze eeuw, eetbaar cookie dough. Maar dit was geen gewone cookie dough. Het was gemaakt met zelfgemaakte granola die gedoopt werd in honing. Voor als je het concept niet kent; 'edible cookie dough' is rauw koekjesdeeg met stukjes chocolade er doorheen gemengd. Vanaf dit moment begonnen wij ons ook af te vragen wat je zoal op de boot kunt namaken. Koken op de boot was vorige reis wat lastiger alleen we hebben nu veel meer mogelijkheden (we hebben een vriezer en twee koelkasten!!).

De dag ervoor hadden we te horen gekregen dat als je in de ochtend vroeg opstaat en gaat wandelen, dat je dan toekans kon zien. Daarom zijn Robert en Anneke (Amarins vond 8:00 opstaan al vroeg genoeg) heel vroeg opgestaan om het bos in te gaan. Maar helaas was er nergens een toekan te bekennen. Gelukkig stond toen ze terug kwamen het ontbijt al snel klaar voor een kleine troost. Dit keer was het ontbijt een 'shared dining' concept dus je kreeg niet per persoon een hoofdgerecht. In plaats daarvan kreeg je per paar 2 verschillende hoofdgerechten om te delen. Het eerste hoofdgerecht was een 'korean pancake' met ingebakken groente en sesam saadjes. Voor anderen zaten er bewegende bonito flakes op, maar dit is vis dus dat zat niet op het gerecht van Amarins (en Anneke). Robert had dit wel alleen daar is helaas geen foto van. De koks noemden het "food but it's alive". Het concept is namelijk dat de vis zo droog en dungesneden is, dat het door de stoom van het warme eten gaat bewegen. Het zag er in ieder geval heel cool uit!

Als tweede gerecht kregen we een granola bowl met heerlijk vers fruit, zelfgemaakte granola, yoghurt en een honing dressing voor eroverheen. Amarins had niet zo veel met de korean pancake dus zij kon lekker genieten van het verse fruit. Hierbij kregen we ook nog een vers sapje, we kwamen er alleen niet helemaal uit wat er nou in zat. Het zal vast gezond zijn! En we hadden natuurlijk niet te vergeten echte Colombiaanse koffie. Ze malen hier ook zelf hun eigen bonen en ze maken er echt de lekkerste koffie van, "mogen we nog een bakje...?".

Na het ontbijt zijn we naar de rivier gegaan die langs het hotel loopt. Hier kon je een frisse duik nemen in de 'natural pool' die er was. Dit was een dieper stukje in de rivier waar het wat minder hard stroomde. Vanuit de rivier had je mooi uitzicht op alle aapjes die van boom naar boom springen boven de rivier. Eenmaal terug in het hotel konden we even chillen op het balkon, en toen was het alweer lunchtijd! Dit keer kregen we overheerlijke chicken skewers. Met een afwisseling van gegrilde kip, paprika en ui. Hierbij kregen we een meditteraanse salade met kikkererwten, augurk, verse kaas en sla.

Als bijgerecht kregen we Italiaanse cannellonis van bladerdeeg met kaas, gehakt en kruiden. We bleven ons elke keer weer verbazen over de variatie die mogelijk was ondanks dat alles lokaal was. We snappen nu in ieder geval veel beter dat sommige stammen hier compleet onafhankelijk in de Sierra Nevada leven. Zowat alles wat je nodig hebt groeit hier namelijk in de grond en aan bomen en struiken. Ook kregen we bij de lunch nog een vruchtensapje met vers rood fruit en gember. We deden wat potjes uno en we kletsen wat met de andere gasten en de medewerkers, en de tijd gaat zo voorbij. Helaas hebben we nogsteeds geen toekan gezien, dus besluiten we om morgenochtend nog een keer vroeg op te staan. In de hoop dat we dan wel eentje tegen kunnen komen.

Het is tijd voor avondeten, jippie!! Het is alleen erg afgekoeld in de avond (voor Colombiaanse begrippen dan) dus we zitten met een lange broek en een trui aan tafel. Gelukkig zijn wij niet de enige die er last van hebben! We krijgen namelijk in plaats van een koud vruchtensapje een warme mok gember thee. Op deze frisse avond staat er een barley bowl voor ons klaar. Dit is een soort poké bowl maar dan met barley (gerst), dit waren een soort kleine bolletjes deeg. In de Barley Bowl zat barley, avocado, ui, meditteraanse salade, humus, zure komkommer en kofta (vlees). En daar bovenop nog sesamsaadjes voor wat extra smaak. Een perfecte combinatie van fris en voedzaam.

Als bijgerecht kregen we sticky fried yuca. Yuca (ofwel casave) is een knol en het wordt hier in allerlei verschillende gerechten gebruikt. Het wordt ook gebruikt als deeg voor brood en andere soorten gebakken lekkernijen. We kregen het dit keer in de vorm van gefrituurde deeg hapjes met een zoet-pittige glaze en sesam eroverheen. Het was af en toe aardig pittig maar door de zoete glaze en de sourcream werd het goed gebalanceerd. Er zat ook nog een sourcream dressing overheen. Als toetje kregen we weer een ijsje, de smaken waren dit keer kokos of hibiscus. Doordat het donker was kwamen er wel veel insecten af op de lichten boven de tafel. Amarins is doodsbang voor vlinders en motten dus dit zorgde voor interessante diners. De vlinders en motten zijn hier in de jungle namelijk veel groter dan wij ze in Nederland kennen.

En dan zijn we helaas alweer bij het laatste maal aangekomen. We beginnen de ochtend natuurlijk eerst goed met heerlijke Colombiaanse koffie. We kregen dit keer twee 'kleinere' gerechten per persoon. Het eerste was een granola bowl met overnight honey oats. Dit is haver gemengd met melk en honing wat ze in de koelkast een nacht laten staan. We kregen dit gemengd met hun zelfgemaakte granola, ananas en chia zaad. Er werd nog honing overheen gegoten en toen was het klaar om van te genieten! Hierbij kregen we nog een mok warm blackberry sap. We realiseerden ons dat aangezien we nu twee goede koelkasten hebben, we dit ook makkelijk op de boot zelf kunnen maken!

Als tweede gerecht kregen we een soort geroosterd yuca brood/pannenkoekjes met iets van truffel erdoorheen gemengd. Hierbij kregen we gebakken ei van "happy chicken eggs" met gefermenteerde knoflook olie en gegarneerd met sesamzaadjes. Tijdens het ontbijt regelden we dat we met een 4x4 terug konden in plaats van weer met de motortaxi's. Anneke was namelijk nog maar net bijgekomen van de heftige rit op de heenweg. Gelukkig kwam er rond half 2 toch al een auto om mensen te brengen, dus wij konden mooi mee rijden op te terugweg. Maar dat betekende helaas ook dat we deze mooie plek en het heerlijke eten moesten verlaten. Als je ooit naar Colombia/Minca gaat en houdt van natuur en lekker eten, dan kan je Hukumeizi in ieder geval niet overslaan! -Amarins