Waar we de vorige blog al een jaar voor vertrek waren waren gestart hebben we deze keer een beetje verzaakt. De voorbereidingen zijn al een tijd in gang nadat we besloten om nog een keer met zijn vijven lang op reis te gaan.
Waarom eigenlijk nog een keer ? Nou ja, die vraag is eenvoudig te beantwoorden: omdat het fantastisch is op zo'n manier te reizen met elkaar en er weer even helemaal uit te zijn. Anneke en Robert waren al van plan nog een keer te gaan maar dan met zijn 2-en, wat het meest logisch leek. Alleen kwamen we de kinderen regelmatig met de vraag 'kunnen we niet nog eens met zijn allen ?' Op enig moment afgelopen zomer hebben we daar wat over doorgepraat en besloten nu nog een keer te gaan.
Wat moest daar allemaal zoal voor gebeuren ? In ieder geval deze keer niet alles met school en leerplicht organiseren: de kinderen kunnen eenvoudig hun studies een jaar onderbreken.
![]() |
Onderweg vanaf Martinique |
Er moest wel een grotere boot komen omdat met 5 volwassenen aan boord wonen wat meer privacy vraagt en er ook een heleboel kitegear mee moet deze keer. De Feeling ging in de verkoop (en is inmiddels verkocht) en we gingen op zoek naar een 50-voeter met liefst 5 hutten. Via Estland en Kroatie belandde Robert uiteindelijk op Martinique om daar een Bavaria 50 te kopen. Het schip was technisch goed, compleet uitgerust en de 'price was right' dus dat was geregeld.
Gespot op de webcam bij aankomst op Curacao |
Omdat we pas in Juli vertrekken moest het schip wel buiten de hurricane zone gebracht worden. Met lokaal opgesnorde bemanning (per-boot-rond-de-wereld-lift-fransen) heeft Robert in Maart de boot naar Curacao gevaren waar deze nu op ons ligt te wachten.
![]() |
Zo lieten we 'm begin April achter op Curacao |
Andere logistiek was ons al bekend van de vorige keer: alle regelarij met verzekeringen, belastingen, het huis, de tuin (robotmaaier en jaja, de vijver is nu ook klaar !), de auto's, inentingen, preventieve geneesmiddelen, en zo nog één en ander.
Wat wel nieuw is: de katten. Het lukt deze keer niet om een goed logeeradres te vinden voor Fireball en Teiger. (Smokje is in 2019 overleden op de respectabele leeftijd van 18 jaar, en Snoesje zijn we al 2 jaar kwijt, dus die zal ook niet meer in leven zijn). In een asiel achterlaten vinden we geen optie. Dus ze gaan mee op de boot (en dus ook mee in het vliegtuig naar Curacao). Nu zijn er veel scheepskatten op zeiljachten maar het zal wel even wennen zijn voor ze. De eerste serie intentingen zit er in, en 2 weken voor vertrek krijgen ze nog een check en een gezondheidsverklaring en dan mogen ze mee.
Onwetend van wat ze te wachten staat... |
Ook nieuw is dat we deze keer niet in Nederland starten maar op Curacao. Dat betekent dus met een heleboel bagage naar Schiphol en direct cold-turkey de tropen in.
![]() |
Onderdeel van de bagage |
No comments:
Post a Comment